ΜΙΚΡΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Δεν γεύτηκα ποτέ εκείνο
το βύσσινο στο βάζο
που με λοιδορούσε από ψηλά. 
Μόνο δυο πόντους πάνω απ’ τ’ ακροδάχτυλα.
…….
Ήθελα να διαδηλώσω, να παραπονεθώ
κάθε φορά όμως με σταματούσε
ένας κάποιος συνειδητοποιημένος
επαναστάτης.
…….
Είπα να φύγω να δραπετεύσω
μα σκάλωσε το μανίκι της ζακέτας μου    
στην πλάτη
μιας ψάθινης καρέκλας.
…….
Κύλησα πάλι στις ενοχές μου
για τις υποσχέσεις που δεν τήρησα
για τη συγνώμη
που σου όφειλα.
…….
Έπρεπε να σου είχα πει
ότι στην είχανε στημένη από βραδύς,  
είχα πασχίσει όμως πολύ
γι αυτή τη θέση.
…….
Βρέθηκαν μετά από χρόνια
ανάμεσα σε ξεχασμένα όνειρα 
τα πρώτα μας τα διαβατήρια
ασφράγιστα.
..….
Κύλισε ένα μικρό δάκρυ    
λίγο πριν πέσει η αυλαία, 
το έκρυψε όμως το σκοτάδι
και η αδυναμία μου.                               
…….
Μ’ αγκάλιασες, με φίλησες στα χείλη 
μα τα δικά μου ήταν σφιγμένα
πίσω από τις οδηγίες
…ειδικών.                                
…….
Ένοιωσα πως έπρεπε να απολογηθώ
για όλα όσα σου στέρησα,
για όλα όσα δεν τόλμησα.
Λογάριασα όμως πάλι τη ζημιά
και το ανέβαλα επ’ αόριστον…
                              
 Γιάννης Β. Δεβελέγκας

ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ

 

Ήσουν μια όμορφη στιγμή
του κάδρου το τοπίο
μοναδική ανάμνηση
ένας παλιός σκοπός
ένα αγριολούλουδο
που άνθιζε στο κρύο
τ’ αστέρι ήσουν του βορρά
της μοίρας το γραφτό.
………..
Κι εγώ μια λεπτομέρεια
στου κόσμου το βιβλίο
πέλαγο δίχως κύματα
πηγή χωρίς νερό
ήμουν του τοίχου μια ρωγμή
του δάσους μια ακίδα
χαμένο δευτερόλεπτο
στου χρόνου το βυθό.
………..
Γύρισες και με κοίταξες μέσα στην καταιγίδα
και άπλωσες το χέρι σου στο μπράτσο να πιαστώ
μέσα μου πάλι κύλισε του ουρανού η ελπίδα
σαν μ’ έμαθες τον κόσμο σου να τον ακολουθώ.
 
Γιάννης Δεβελέγκας

ΕΠΙΠΕΔΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

Το ρεπορτάζ ανέφερε
για ασυνήθιστα  
σ’ αυτήν την εποχή
επίπεδα θερμοκρασίας.
Στα βάθη της Ασίας.
…….
Ο τηλεφωνικός θάλαμος
γωνία Αλκμήνης και Διός
άφηνε να περνά
από τις χαραμάδες του  
τον πυρωμένο αέρα.
Η Σία δε φορούσε βέρα.
………
Κρέμασε το ακουστικό
το χείλι έτρεμε από την αγωνία
στο θάλαμο εξελίσσονταν
μία μυσταγωγία
σαν δήλωσε την πυρκαγιά.
Την έπιασε ναυτία.
……..
Στην άλλη άκρη της γραμμής
ψυχρή τηλεφωνήτρια
κατέγραψε το περιστατικό
μια τζούρα ήπιε του καφέ
και σήμανε συναγερμός.
Στα μέσα υπηρεσίας.
…….
Απ’ τ’ όχημα της πυροσβεστικής
που έφτασε ταχέως
στον τόπο που έπιασε φωτιά
κατέβηκε ανήσυχος,
ήταν ωραίος νέος.
Τη ρώτησε για τη φωτιά
το μέρος που είχε πιάσει
ήταν ανθυποπυραγός.
Τον λέγανε Θανάση.
…….
Αυτή με την παλάμη της
δείχνει το μέρος της καρδιάς
εκεί που την πονάει
τ’ άλλα… τα προσπερνάει.
Ήταν αρχές του Μάη.
…….
Της χαμογέλασε αυτός
το όχημα το διώχνει,
στον ώμο του λαμπύρισε
ακόμη έν’ αστέρι.
Της έπιασε το χέρι.
 
Αργότερα το ρεπορτάζ
ανέφερε για ασυνήθιστα
σ’ αυτήν την εποχή
επίπεδα θερμοκρασίας.
Στην αγκαλιά της Σίας

Γιάννης Δεβελέγκας.

ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ;

 

Και τι να πεις σαν γίν’ η αγάπη
το μέσο μιας συναλλαγής.
…για το φιλί της προδοσίας
τις υποσχέσεις της στιγμής.
 
Και τι να πεις στη δόλια μάνα
που έχει χάσει το παιδί
στην εγκαταλειμμένη κόρη
που τον θυμάται κάθε αυγή.
 
Και τι να πεις για την Ευρώπη
και τι για την Αμερική
που παριστάνουν τους αθώους
στων αγνοουμένων το Νησί;
 
Και τι να πεις για της Ελλάδας
τους αρωγούς - κατακτητές
για τους φορείς της εξουσίας
τους ντόπιους διακινητές.
 
Και τι να πεις για την πατρίδα
που την κατάντησαν μισή
αυτοί που για δεκαετίες
μονοπωλούνε τη σκηνή.
 
Και τι να πεις σ’ αυτή τη μάζα
παραδομένους θεατές
σ’ ότι ξεπλένει το κανάλι
σ’ ότι ποτίζει ο τσεσμές.
 
Γιάννης Δεβελέγκας
 

ΜΕ ΦΟΡΤΣΑ

 

Στο σπίτι του γραμματικού μεσάνυχτα και κάτι
πετάχτηκε η γερόντισσα απ’ το βαθύ τον ύπνο.
Τετράκις στριφογύρισε επάνω στο κρεβάτι
σα ν’ άκουσ’ έξω τη βροχή που έπεφτε στον κήπο.
Κ' είχε απλωμένο τραχανά.
 
Γιαννιό, πρόσταξε στο παιδί που ξάπλωνε στο δώμα.
«Για κοίτ’ αντίκρυ πεφτ’ βρουχή απάνουθι στα γκόρτσα»;
Κι ο Γιάννος πού με το Λενιώ ζεσταίνανε το στρώμα:
«Κοιμήσ', δεν έπιασι βρουχή, ιγώ κατράου μι φόρτσα».
Τ' είχε απλωμένη τη… χαρά!  

Γιάννης Β. Δεβελέγκας

ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

Μετά το αποκρουστικό δυστύχημα  
κατέφθασαν στον τόπο του εγκλήματος  
οι σύμβουλοι της επικοινωνίας.
 
Καθίσανε αόρατοι παράμερα
φτιάξανε το προφίλ του κάθε θύματος 
μακροσκελείς εκδώσαν οδηγίας.
 
Τι αγωνία για να κρύψουνε τα αίτια;
Και τι πρεμούρα να σωθεί ο αρχηγός
από των αντιπάλων τας κακίας;
 
Αυτοί οι σύμβουλοι μας έγιναν συνήθεια
όπου πνιγμός, λιμός και καταποντισμός 
το όπλο των ταγών της εξουσίας.  
 
Πόσο φθηνή ειν’ η ζωή κείνη τη μέρα
Πόσο ακριβός είναι της ψήφου ο θεσμός
αντίβαρο της κάθε τραγωδίας
κάθε συμβούλου ο κρυφός καημός.
 
Γιάννης Β. Δεβελέγκας

ΣΤΗ ΦΟΝΤΑΝΑ ΝΤΙ ΣΕΛΦΙ

 

Η Miu Miu στάθηκε με πλάτη γυρισμένη
στη Φοντάνα Ντι Τρέβι.
Σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε σέλφι στάση,
στη Ρώμη είχε φτάσει.
 
Στο πλάνο εμφανίστηκε γλυκό το προσωπάκι
και πίσω ο Ωκεανός
να σκύβει το κεφάλι η σέλφι να τον πιάσει,
να της χαμογελάσει.
 
Της χαμογέλασ’ ο Θεός μέσ’ από την οθόνη.
Η Mi ενθουσιάστηκε
μ’ όλη αυτή τη φάση κι έριξε ένα νόμισμα
και μιαν ευχή να πιάσει.
 
Γιάννης Β. Δεβελέγκας